این کتاب به بررسی روشهای درمان روایی میپردازد و با استفاده از استعاره «نقشهها»، فرایندهای درمانی را به عنوان سفرهایی اکتشافی به دنیاهای ناشناخته تجربههای انسانی توصیف میکند. مایکل وایت با تأکید بر اهمیت بازسازی داستانهای زندگی افراد، رویکردهایی ارائه میدهد که به مراجعان کمک میکند تا هویت خود را از مشکلات جدا کنند، روایتهای جدیدی خلق کنند و ارتباطات معنادار گذشته و حال را بازتعریف نمایند.

Michael White
مفاهیم کلیدی و فصلهای اصلی:
۱. مکالمات بیرونیسازی (Externalizing Conversations)
- هدف: جداسازی مشکل از هویت فرد (مشکل، مشکل است، نه خود فرد).
- مثال: جفری، پسربچه ای با تشخیص ADHD، مشکل خود را به عنوان «AHD» (یک موجود خیالی) تصویر میکند. این بیرونی سازی به او و خانوادهاش کمک میکند تا برنامه هایی برای مقابله با تاثیرات منفی ADHD طراحی کنند.
فرایند:
- تعریف مشکل به صورت عینی و تجربه فرد.
- بررسی تأثیرات مشکل بر زندگی و روابط.
- ارزیابی و توجیه موضع فرد در برابر مشکل.
- استفاده از استعارههایی غیررقابتی (مانند «بازپسگیری زندگی») برای کاهش احساس شکست.
۲. مکالمات بازنویسی (Re-Authoring Conversations)
- هدف: کشف و تقویت داستانهای فرعیِ زندگی که تحت الشعاع روایتهای غالبِ مشکل محور قرار گرفتهاند.
- مثال: لیام، نوجوانی با سابقه افسردگی و افکار خودکشی، با مرور اقدامات قهرمانانه گذشته اش (مانند حمایت از مادرش در برابر پدر آزارگر)، هویت جدیدی به عنوان فردی «نجات بخش زندگی» میسازد.
فرایند:
- شناسایی «نتایج منحصر به فرد» (اقدامات یا تجربیاتی که با روایت غالب همخوانی ندارند).
- توسعه «منظر کنش» (رویدادها) و «منظر هویت» (معانی و ارزشها) برای غنی سازی داستان جدید.
- پیوند داستانهای فردی با ارزشها و اهداف کلی زندگی.
۳. مکالمات به خاطرسپاری (Re-Membering Conversations)
- هدف: بازتعریف هویت از طریق بازنگری در ارتباطات گذشته و حال با افراد یا ایده های تاثیرگذار.
- مثال: جسیکا، زنی با سابقه سوءاستفاده در کودکی، با مرور نقش یک همسایه مهربان در زندگیاش، به ارزشهای خود پی میبرد و هویت مثبتتری میسازد.
فرایند:
- شناسایی اعضای «انجمن زندگی» (افراد یا ایده های تاثیرگذار).
- بررسی تأثیر متقابل فرد بر این اعضا و بالعکس.
- ارتقاء یا کاهش عضویت افراد در این انجمن برای شکل دهی به هویت جدید.
۴. مراسم تعریفی (Definitional Ceremonies) و سایر مفاهیم
– مراسم تعریفی: ایجاد فضاهایی برای بازگو کردن داستانهای زندگی در حضور شاهدان (مانند دوستان یا جامعه) به منظور تقویت روایتهای جدید.
– مکالمات برجسته ساز نتایج منحصربه فرد تمرکز بر لحظات موفقیت آمیز برای شکستن چرخه روایتهای منفی.
نتیجهگیری
کتاب «نقشههای تمرین روایی» با ترکیب نظریه های روایی و مثالهای عملی، نشان میدهد که چگونه بازسازی داستانهای زندگی میتواند به افراد کمک کند تا از چارچوبهای محدودکننده هویتی رها شوند و امکانات جدیدی برای زندگی خود خلق کنند. وایت بر اهمیت همکاری درمانگر و مراجع در این سفر اکتشافی تأکید میکند و یادآور میشود که هیچ نقشه «درست» یا «نهایی» وجود ندارد، بلکه هر درمان یک فرایند منحصر به فرد و پویاست.
دیدگاهتان را بنویسید